sevgili matthew, nasılsın iyi misin? umarım iyisindir. beni sorarsan iyiyim.

insanlar arası ilişkiler (insanlar ilişki kurmak dışında başka şey yapıyorlar mı ki?), tek taraflı bol monologlu paranoyak platonikler, söküp almak isteyenler ama bunun için fazla kibar olanlar, karşısındakinin aşırı ilgisini sevgi zannedenler, biraz bekliyim belki hissetmeye başlarım diye düşünenler, bazı şeyleri daha net görmeye başlamış olanlar, karşısındaki insanı çok ilginç bulanlar, yenilgiyi de kabul etme olgunluğuna erişenler, hatta ve hatta beautiful loserlar için bir albüm "asa breed". bol tekrarlı neredeyse anlamını kaybedip loop'ta yeniden var olan hipnotik vokaller, gifiçik gufuçuk tatlı pop ritmler, gerektiğinde ise sade bir akustik gitar silsilesi ile insanı dansederken düşüncelere gark eden, kafası karışık kentli shoegazer ve minimal vokalli technocu gençler (yani türkiyenin %48'i) için bence süper tatlı bir albüm olmuş. don and sherri ve give me more'a dikkat etmekte fayda var. matthew'ın albüm için verdiği pozda, ben insanları çözdüm minvalinde bir obi van kanobi duruşu yakalamış bulunuyorum.